ADD, ofwel Attention Deficit Disorder, is een stoornis waarbij je problemen ervaart met aandacht en concentratie. De diagnose wordt tegenwoordig niet meer gegeven, maar is nu officieel een soort binnen ADHD. Het staat nu bekend als de diagnose ADHD-I.
ADD is erfelijk dus iemand die ADD heeft, heeft vaak ook een ouder die dezelfde stoornis heeft. Het is een aangeboren aandoening en je kan het dus niet gedurende je leven opeens gaan ontwikkelingen. Kinderen die te vroeg of te licht zijn geboren, hebben een grotere kans op ADD. Ook bij moeders die veel stress hadden, rookten of alcohol dronken tijdens de zwangerschap kan hun kind ADD ontwikkelt.
Mensen met ADD hebben een aandachtstekortstoornis en concentratieproblemen, waardoor zij ook last kunnen krijgen van angststoornissen, slecht presteren en depressies.
Mensen met ADD ervaren klachten, zoals:
Als u zelf ADD heeft, kunt u de volgende adviezen opvolgen:
Als u een kind heeft met ADD, kunt u de volgende adviezen opvolgen:
Als u twijfelt of uw kind ADD heeft, kunt u uw kind laten onderzoeken bij de huisarts. De huisarts kan u doorverwijzen naar een specialist, zoals een kinderarts, psychiater of psycholoog. Daar zal de specialist met uw kind en met u praten. Tijdens dit onderzoek kijkt de specialist of uw kind ADD heeft. Als dat zo is, krijgt uw kind een behandeling. Die behandeling kan bestaan uit training, begeleiding of medicijnen.
Als u zelf twijfelt of u ADD heeft, kunt u ook contact opnemen met uw huisarts. Daarop volgen een aantal onderzoeken die de diagnose kunnen vaststellen, zodat een behandeling gestart kan worden. Dit wordt ook gedaan door een specialist. Tijdens een behandeling leert u omgaan met uw ADD.
Neem ook contact op met uw huisarts als u medicijnen gebruikt en u de dosering van de medicijnen wilt veranderen of als u wilt stoppen met de medicijnen. Verander of stop niet zelf met het medicijn.